خلاصه داستان:داستان فیلم درباره دیکتاتوری خیالی با نام ژنرال علاءالدین می باشد در کشوری خیالی دارای قصری باشکوه است و...
نقد فیلم:دیکتاتور«The Dictator» فیلم خنده داری ست، علاوه بر این فیلمی وقیح، مخالفت برانگیز،بی نزاکت، عامیانه و ناهنجار است. چون در برنامه های تلویزیونی متخلف شاهدصحبت های ساشا بارون کوئنSacha Baron Cohen درباره ی این فیلم بودم، میترسیدم تک تک صحنه های فیلم به نظرم تکراری بیایند. اما نه، اینطور نبود. او با این فیلم می تواند ادعا کند یکی از بهترین کمدی سازان حال حاضرسینماست. کوئن در سخنرانی خود درباره ی حکومت های استبدادی، بی رحمانه بههجو و مسخره کردن امور سیاسی می پردازد.
در مقایسه با فیلم های شاد و جسارت آمیزبورت«Borat» و برونو«Bruno»، »دیکتاتور» متعارف ترین اثر کوئن به شمار میرود. فیلم طرح اولیه دارد، یک رابطه ی عاشقانه در میان آن شکل می گیرد، وداستانی روایت می شود. نمیتوان گفت این فیلم کاملاً مطابق سلیقه و جریاناتسینمایی حاضر است، اما با در نظر گرفتن شدت خنده های تماشاگران در اکرانمحدود، دیگر چه کسی می تواند درباره ی سلیقه ی مخاطبان نظر قطعی صادر کند؟
کوئنبا هوشمندی روی صحنه حاضر می شود، مخاطب را به خنده می اندازد و فیلم رابه پایان می رساند. این فیلم هم مانند «برونو» از 90 دقیقه کوتاهتر است، آنهم در دوره ای که بسیاری از فیلم های کمدی با بی رحمی تمام بیش از حدطولانی و کشدار ساخته می شوند.
کوئندر این فیلم در نقش ژنرال علاالدین دیکتاتور کشوری خیالی به اسم ودیعه درشمال آفریقا ظاهر می شود که گویا قسمت هایی از مصر و سودان را پوشش می دهد ودر چند قدمی عربستان سعودی واقع شده است.
علاالدیندر این منطقه قصر عظیم و باشکوهی برپا کردهو از آن برای نظاره کردن خیلوسیع جمعیت ستایندگان اش و همچنین برقراری روابط جنسی - البته نه تنها بامگان فاکس«Megan Fox» استفاده می کند. اینطور که از عکس های روی دیوارهایکاخ بر می آید او با «کیم کارداشیان«Kim Kardashian»، آرنولدشوارزنگر«Arnold Schwarzengger » و اپراه«Oprah» روابط نامشروع داشته است! مگان فاکس در حضور کوتاه مدت خود خوش می درخشد. او برای برقراری رابطه یجنسی نزد ژنرال آمده، اما کل شب را به ناز و نوازش معصومانه می گذراند.
نخست وزیر علاالدین شخصی به نام طاهر (بنکینگزلی (Ben Kingsley) است که وارث رسمی تاج و تخت او محسوب می شود و برایسرنگونی او نقشه می کشد. بعد از یک مورد ترور نافرجام، طاهر علاالدین راتشویق می کند تا به سازمان ملل مراجعه کند. او نقشه ی ترور دیگری در آن محلتدارک دیده که امیدوار است اینبار با موفقیت به انجام برسد. بعد از اینکهیکی از محافظان (جان سی.ریلی (John C. Reilly) محاسن ژنرال را می تراشد، اوسرگردان و بی هدف در خیابان های منهتن به گشت و گذار می پردازد و در همینحین شخص دیگری به جای او در مجامع عمومی حاضر می شود.
گذر ژنرال به یک اغذیه فروشی می افتد که محفلسیاسیون چپ گرا و آزادی خواه است و توسط زوئی (آنا فریس (Anna Faris) ادارهمی شود. با وجود اختلاف عقیده ی فاحش میان آن دو، ژنرال متوجه می شود که بهزوئی علاقمند شده است. این موضوع زمینه ی مناسب را ایجاد می کند تا فیلمبه هجو و تمسخر تفکرات فمینیست ها، گیاهخواران و طرفداران حقوق مهاجرانخارجی بپردازد. بعد از آن گذر علاالدین به محله ی "ودیعه ی کوچک" در منهتنمی افتد، آنجا یک رستوران محلی ودیعه ای وجود دارد که پر است از آدمهایی کهژنرال خیال می کرده آنها را اعدام کرده است.
با وجود اینکه فیلم زیاد به پیشبرد رابطه یعاشقانه و نقشه های ترور اهمیت نمی دهد و جدیت خاصی در دنبال کردن این خطوطداستانی از خود نشان نمی دهد، کوئن و کارگردان اثر «لری چارلز«Larry Charles» تقریباً به همان اندازه ی برادران مارکس « Marx Brothers » به طرحاولیه ی داستان وفادارند و در نمایش آن می کوشند. حال و هوای «دیکتاتور«به شدت وام دارفیلم سوپ اردک«Duck Soup» و شخصیت روفوس تی.فایرفلایدیکتاتور ایالت فرضی فریدونیا که گروچو مارکس«Groucho Marx» نقش آن رابازی کرد است. علاوه بر این در صحنه ای که علاالدین سعی دارد با سر خوردناز روی یک کابل مرتفع خود را به طبقه ی بالای ساختمان هتل برساند، نشانی ازشیرین کاری های بدنی باستر کیتون«Buster Keaton» دیده می شود.
حملاتو انتقادات کوئن نسبت به موضوعات اصلی کاملاً آزادانه و رها از هرگونه قیدو بند انجام شده، رویه ای هرج و مرج طلبانه/آنارشیستی در پیش گرفته و طنزجاری در بازی و شخصیت اش نسبت به فیلم های «بورت» و «برونو» برجسته تر است. من شخصاً امیدوارم او دنبال این نباشد که محبوبیت کسب کند و مورد علاقه یمردم واقع شود. انتظار داشتم بین این سه فیلم، «دیکتاتور» توهین آمیزترینآنها باشد، اما در عین اینکه نمی شود فیلم را توهین آمیز تلقی نکرد (بهخصوص صحنه ای که تکه تکه شدن سر جنازه ی یکی از رهبران گروه های مدافع حقوقبشر را نشان می دهد)، اما شاید بتوان گفت در مقایسه با آن دو فیلم به نوعیمطلوب تر از کار درآمده است.
نقد از راجر ایبرت- ترجمه از الهام بای - منبع نقد فارسی
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
آریو وبلاگ
شخصی رضا عسگری
و آدرس
ario360.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.